20 Kasım 2008 Perşembe

HUBEYB BİN ADİY ( R.A. )



Mekkeliler tarafından darağacına çıkarılan sahabilerden biriside Hubey Bin Adiy ( r.a ) dır.

- İslamdan dön seni serbest bırakalım , diyerek onu Sevgililer Sultanın’dan ebediyen ayırmak istediler.

O ;

- Asla dinimi terk etmem diye cevap verdi.

Tehdit ettiler , vurdular,tekmeledir, zorladılar.O ise bütün bu tehditlere aldırmadan sebat etti.

- Son olarak söylüyoruz ,söylediğimizi yapmazsan seni öldüreceğiz, dediler.

- Allah ve Rasulü ( a.s ) yolunda ölmek benim için şereflerin en büyüğüdür diye haykırdı.

Hubeyb ( r.a ) ikana edemeyince onu asmak için harekete geçtiler. O yüzünü kıble tarafına çevirdi.

Onlar kıbleden başka bir tarafa çevirdiler.Onlar Hebeyb’i kıbleye dönük olarak idam etmek istemiyorlardı.Tam asacakları sırada Hubeyb’in yüzü kendiliğinden kıbleye birden dönüveriyordu.Bunu bir çok kez tekrarladılar. Sonunda usandılar ve onu kendi halne bıraktılar. Hubeyb artık yüzü kıbleye dönük olarak ruhunu gönül rahatlığı içinde teslim edebilirdi.Bu sırada çok duygulandı,kendisini çok yalnız hissetti.Resulün aşkıyla yanıp tutuşuyordu.Bütün samimiyeti ile Rabbine yönelerek

- Allah’ım ! Karşımda düşmanlarımın yüzünden bir şey göremiyorum.Burada Resulüne selamımı iletecek hiç bir kimsem yok.O na selamımı ilet ! diye haykırdı.

O sırada Allah Rasulü ( a.s ) uzak bir beldede sahabileri ile oturuyordu.Üzerine vahiy indiği zamnki gibi bir ağırlık çöktü.Bir süre öylece kaldı,sonra :

- Sana da selam olsun.Allah’ın rahmeti üzerine olsun ! Ya Hebey diye buyurdu.Sonra sahabelerine dönerek:

- Cebrail ( a.s.) bana Hubeyb’in selamını getirdi,buyurdu.

Hubeyb’in idam edilmesi için bütün hazırlıklar tamamlanmıştı.Bedirde babaları öldürülen 40 çocuk , atacakları okları ile hazır bekletiliyorlardı.Sonra işaret verildi. oklar bir biri ardınca Hubeyb'e atılmaya başladı.Hubeyb ( r.a: ) sürekli “ Eşhedü en lailehe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Resulühü “ diyordu.

Olaya şahit olan Ahnes Bin Şerik o anı şöyle anlatır.

- Bıraksak sonsuza kadar şahadet getirmeye devam edecekti.Sahabilerin Muhammed’e olan sevgisi gibi bir sevgi ömrü hayatımda hiç bir zaman görmedim. Hiç bir çocuk babasını okadar sevemezdi diye Anlatır.


Kaynak

Dr.Hilal Kara –Abdullah Kara

Hiç yorum yok: