HER YÖNÜYLE PEYGAMBER EFENDİMİZ ( A.S.M)

İnsanlara karşı yaklaşımı

Bir insan cemal,kemal ve güzel meziyetler bakımından mükemmel olsada insanlara

Karşı kaba saba davranır, onları küçümser, alaycı bir tavır içine girer yada söz ve fiil ile incitirse sevilmez.Bu duruma işaret eden Allah ( c.c ) şöyle buyuruyor.

“ Allah’ın rahmetinden dolayı onalar yumşak davrandın.Şayet kaba,katı yürekli olsaydın, şüphesiz etrafından dağılıp giderlerdi.Onları affet,bağışlanmaları için dua et, İş hakkında onlarla istişare et ! Bir hususta karar verdiğin zaman , Allah’a

Tevekkül et! Çünkü Allah kendisine dayanıp güveneni sever.” ( Ali İmran suresi , 3:159 )

Sahabelerin arasına katılan, onlarla konuşup sohbet eden, çocuklarını kucağına oturtup seven, onlarla şakalaşan Allah Resülü ( a.s.m ) , Fakir zengin, köle efendi

Gözetmeden herkesin davetine icabet eder, şehrin en uzak köşesindeki hastaların bile ziyaretine gider, özür dileyenin özürünü kabül ederdi.

Güler yüzlü, tatlı dilliydi.Sürekli tebessüm eder, kimseyi kırıp incitmezdi.Biri ile karşılaştığında selam verir.Musafaha etmeye önce o başlar, karşısındaki elini bırakmadıkça o elini bırakmazdı.Sahabileri ile oturduğunda ayaklarını uzatmaz,

ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.Hatta yabancı bir meclise oturduğunda Allah Resülü ( a.s.m ) kim olduğu fark edilmezdi.

Evine misafir geldiği zaman ona ikramda bulunur, oturacağı yere yaygı serer, rahat ettirmek için kendi yaslandığı yastığı ona verirdi.İnsanlara değer verir, olumsuz anlam

İçeren isimleri güzel isimlerle değiştirir, kimsenin sözünü kesmezdi.

Abdullah Bin Haris ( r.a )

“ Allah Resülü ( a.s.m ) dan daha fazla tebessüm eden birini görmedimé der.

Enes Bin Malik ( r.a )

“ Allah Resülü ( a.s.m ) dokuz on yıl hizmet ettim.Bana bir kez olsun ‘ öf! ‘bile demedi.Yaptığım bir iş hakkında hiç bir zaman ‘ Niçin böyle yaptın ? ‘ yapmadığım bir iş hakkında ise ‘ Şöyle yapsaydın ya!’ ya da ‘ Beceremedin ,ne kötü yaptın !’ dediğini

duymadım ” derdi.

Hz. Aişe:

“ Allah Resülü ( a.s.m ) iki şeyden birini tercih etmek durumunda kaldığında her zaman kolay olanı tercih eder, ‘ Kolaylaştırın zorlaştırmayın, sevdirin nefret ettirmeyin !’ buyurdu ” ( Kadı iyaz, şifa, 1/80 )

Sahabelerin hal hatırını sormak,onları onurlandırmak için zaman zaman ziyaretlerine gider, eve gittiğinde herkesle tek tek ilgilenirdi.

Allah Resülü ( a.s.m ) birgün Ümmü Süleym’i ( r.a ) ziyarete gittiğinde evin küçük oğlu Ebu Umeyr’in bir köşede mahsun mahsun oturduğunu gördü.Evde bulunanlara

- Ebu Umeyr’in neyi var? Niçin öyle mahzun duruyor ? diye sordu.

Ümmü Süleym’i ( r.a )

- Oynadığı küçük bir kuşu vardı.O kuş ölünce çok üzüldü, dedi.

Bunun üzerine Allah Resülü ( a.s.m ) çocuğu yanına çağırdı.Onunla şakalaşarak

Çocuğun üzüntüsünü gidermeye çalıştı.

Kaynak

( Candan öte sevmek Dr Hilal Kara – Abdullah Kara )